Integralność tworzenia

Natura ludzka zdaje się szukać nowej systematyzacji. Fluktuujące zmiany kodów kulturowych stawiają pod znakiem zapytania wiele kwestii wyznaczających obszary tożsamości i ciała. Wyznanie żydowskie w Izraelu czy prawosławne na Cyprze, mięsna dieta keto, pudełkowa, bezglutenowa albo tzw. kod młodości, czyli sokowa? Kredyt gotówkowy, pożyczka czy może ekologiczny? Ugrupowanie Razem, Nadzieja, czy też inna droga ideologiczna? Produkty z annato czy skrobią modyfikowaną? Chłopiec, ono, LGBT+? Propozycji kulturowo-polityczno-gospodarczych i technologicznych albo pojawia się coraz więcej albo zupełnie przepadają w kosmopolitycznym absurdzie i ewentualnej strategii humanizacji.

Brytyjski antropolog, Nigel Rapport patrzy na ludzkość jak na coraz to nowe bycie „kimś innym” a jednocześnie stawanie się „jakimkolwiek człowiekiem”. Skąd wynika to pobudzanie liminalności, wartości unikalnych, spontanicznych, a nie stabilnych i powtarzalnych, zakorzenionych? W wizji innego brytyjskiego badacza, Ernesta Gellnera „wszyscy jesteśmy ludźmi”. Każda jednostka definiuje swoje miejsce, polis, czyli miejsce wszystkich. Uniwersalność człowieczeństwa i jego jednostkowość stanowi o jego naturze.

Zawód architekta uczy łączenia tego, co ogólnoludzkie i zindywidualizowane. To codzienne ekspresyjne przekraczanie nawyków, adoptowanie życiowych ról, dynamiczne projektowanie społecznych oczekiwań. Każdy może osiągnąć to, co naturalnie ludzkie w najmniejszej skali, w zaplanowanym kalendarzu tygodniowych zadań, liście zakupów, planach podróży, o każdej porze dnia. Będąc w ciągłym ruchu, bez spoczynku i koncentracji, wielokrotnie konstruujemy własną rzeczywistość, jak i siebie samych od nowa. Z każdą chwilą ludzka natura „kogokolwiek” i „czegokolwiek” staje się odkryciem, „czymś” lub „kimś innym”. Friderich Nietzsche udowadniał, że nasze życie i osobiste projekty, kultury i społeczności są naszymi „dziełami sztuki”.

Wystawa łączy odmienne wewnętrzne „dzieła”, dyskretne wizje poznańskich architektów. Realizacje te dotykają rozmaitych tematów dotyczących roli koncentrowania się na obrazie zapamiętanym i odczuwanym, medytacji twórczej, materialnej i wewnętrznie ucieleśnionej lustrzanej wody (tak jak pisał amerykański antropolog Ralph Linton „woda jest tym, co z nią czynimy[1]”), satysfakcji z miejsc osobistych, czy splątania wrażliwości w mnogości wirtualnej. Dzieła wyznaczają zupełnie odmienne wyimaginowane sensualne kreatywne światy. Architekci są trickerami architektonicznej rzeczywistości. Przedstawienia wizualne zaangażowanych w zawód architektów powstałe z wyjątkowych osobistych dzienników wybrzmiewają na styku autorskich światów. Zderzenie to wydobywa wielowymiarową sensualność, ukazuje naturę architekta wychodzącą daleko szerzej poza możliwości wymarzonego zawodu. Z pewnością w twórczej zawodowej ekspansji zmysłów można znaleźć odzwierciedlenie społecznego i zarazem autonomicznego wizerunku.

„Dzisiejszej architekturze najbardziej potrzeba tego, czego najbardziej potrzeba w życiu: integralności… Stań w obronie integralności w twoim budynku, a staniesz w obronie integralności życia wielu ludzi[2]”.

M. Komborska-Łączna

 

Wystawa odbywa się w ramach Łódź Design Festival.

 

Twórcy:

Izabela Idzikowska-Bzdręga
Architektka i artystka. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu realizowała w latach 1990-1996. Otrzymała dyplom w zakresie grafiki warsztatowej w pracowni linorytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. W 1994–1995 odbywała stypendium artystyczne w Slippery Rock University, Pennsylvania, USA. Od 1996 jest pedagogiem w macierzystej uczelni. Obecni pracuje jako kierownik pracowni bioniki na Wydziale Architektury i Wzornictwa UAP w Poznaniu. W 2009 roku uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej: sztuki piękne. W 2014 roku osiągnęła stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej: sztuki piękne. Od 2015 jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Uczestniczy w licznych wystawach zarówno w kraju, jak i za granicą.

Piotr Machowiak
Architekt wnętrz, wystawiennik, grafik. Studia ukończył w PWSSP w Poznaniu na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa (UAP). W swoim dorobku posiada wiele znaczących wielkogabarytowych realizacji projektów wnętrz publicznych – nowych, jak i zabytkowych. Jest również autorem kilku wystaw czasowych. Bierze udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i zagranicą, prezentując prace graficzne i architektoniczne. Równolegle zajmuje się dydaktyką na Wydziale Architektury Wnętrz i Scenografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu – prowadzi Pracownie Projektowania Wnętrz i Wystaw.

Agnieszka Meller-Kawa
Działa w obszarze technik komputerowych wykorzystywanych w projektowaniu oraz w obszarze architektury wnętrz, wy- stawiennictwa, malarstwa i grafiki. Jej misją jest przełamywanie barier między cyfrowym medium a sferą artystyczną. Jest autorką około 100 zrealizowanych projektów wystawienniczych i laureatem wielu nagród przyznanych za ich projekty. W swojej pracy twórczej wykorzystuje zalety modelowania w przestrzeni wirtualnej i jest pasjonatką możliwości jakie ona oferuje w procesie projektowania i twórczości artystycznej. Prowadzi swój własny portal internetowy PROJEKTANT SPACE. hftps://projektant.space/

Natalia Regimowicz
Absolwentka kierunku Architektura Wnętrz i Wzornictwo oraz kierunku Architektura i Urbanistyka na Uniwersytecie Arty- stycznym w Poznaniu. W roku 2013 na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej obroniła z wyróżnieniem pracę doktor- ską. Działa twórczo w zakresie architektury, architektury wnętrz a także rewaloryzacji przestrzeni publicznych. Od kilku lat pełni obowiązki adiunkta na Wydziale Architektury i Wzornictwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
biuro@re-form-studio.com, www.instagram.com/re_form_natalia.regimowicz/, https://pl.pinterest.com/re_form/_saved/.

Wojciech Sypniewski
Swój dyplom magisterski pt. „Projekt adaptacji dawnej zajezdni tramwajowej przy ul. Gajowej w Poznaniu na przestrzeń alternatywną dla środowisk studenckich, wraz z zagospodarowaniem terenu, jako eksperyment przestrzenny” zrealizował na UAP pod kierownictwem prof. dr. hab. Janusza Stankowskiego. Odbył roczne studia Erasmus + Accademia di Belle Arti di Napoli, we Włoszech. Aktualnie na macierzystej uczelni wykładowca ergonomii, perspektywy i aksonometrii oraz komputerowego wspomagania projektowania.

Identyfikacja wizualna:
Marta Chudy

Kuratorka:
Magdalena Komborska-Łączna

Wernisaż:
23 maja, godz. 18.00 – otwarcie wystawy z oprowadzaniem autorskim

Termin wystawy:
23.05–22.06.2025 r.

WSTĘP WOLNY

Miejsce:
P1_Akademickie Centrum Designu
ul. Księży Młyn 13/15, Łódź

Organizatorzy:
Akademickie Centrum Designu, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu.

[1] cyt. za: A. Neimanis, Ciała wodne. Posthumanistyczna fenomenologia feministyczna, tłum. S. Królak, Warszawa 2024.

[1] cyt. za: J. Pallasmaa, Oczy skóry: Architektura i zmysły, tłum. M. Choptiany, Kraków 2012, s. 7.